Dziewiętnastego października w Polskiej Szkole im. Adama Mickiewicza w Chicago uczniowie wraz ze swoimi rodzinami, nauczyciele i dyrekcja świętowali Polonijny Dzień Dwujęzyczności oraz Dzień Nauczyciela. Motto tegorocznych obchodów Dnia Dwujęzyczności brzmiało następująco”: „Dwujęzyczna siostra,/ Dwujęzyczny brat,/ W dwujęzycznych barwach mam otwarty świat!”
Polonijny Dzień Dwujęzyczności obchodzony w USA już po raz piąty, przypomina nam o znaczeniu i wartości języka polskiego w naszym codziennym życiu poza granicami Polski oraz o naszym obowiązku przekazywania go przyszłym pokoleniom. Dzięki nauce języka polskiego pogłębia się nie tylko wiedza uczniów o kraju ich przodków, ale także wzrasta ich świadomość kulturowa oraz poszerzają się ich intelektualne horyzonty. Ten dzień przypomina nam również o tym, że dwujęzyczność i dwukulturowość w środowiskach polonijnych należy celebrować nie tylko od święta – czyli w każdy trzeci weekend października – ale także w codziennym życiu. Warto przypomnieć, że idea tego święta zrodziła się z promowania edukacji w języku ojczystym w polskich rodzinach zamieszkałych poza granicami Polski oraz uświadamiania rodzicom i dzieciom wartości wynikających z dwujęzycznej edukacji. Dar dwujęzyczności należy pielęgnować również w wymiarze społecznym, ponieważ w ogromnej mierze przyczynia się on do wzbogacania i umacniania więzi między Polską i Ameryką oraz eliminacji uprzedzeń i stereotypów dotyczących obu krajów.
Motywem przewodnim tegorocznych obchodów Dnia Dwujęzyczności w naszej szkole był powrót do korzeni polskości: do początków państwa polskiego, do faktów i legend na temat założenia pierwszej stolicy Polski w Gnieźnie, o roli i znaczeniu Krakowa i Warszawy dla naszej świadomości narodowej i kulturowej. Uczniowie młodszych klas wzięli udział w przedstawieniu o Lechu, Czechu i Rusie. Zaprezentowali w niezwykle dramatyczny sposób legendę o Smoku Wawelskim oraz przygotowali teatrzyk kukiełkowy o historii Warsa i Sawy. Starsze klasy natomiast przygotowały prezentacje wizualne na temat pierwszych polskich stolic.
W przygotowaniach do programu artystycznego aktywny udział wzięli również rodzice i dziadkowie naszych uczniów, którzy zadbali o piękne stroje młodych aktorów i naukę ich ról. Jak to zawsze „u Mickiewicza” bywa, wszyscy dobrze się bawili, a i niezamierzonych efektów humorystycznych również nie zabrakło. W naszej szkole od początków jej istnienia podkreślamy element gry i zabawy na równi z wysiłkiem intelektualnym, dlatego też nasi uczniowie występując na scenie, również dobrze się bawią, a wraz z nimi nasza widownia składająca się z uczniów naszej szkoły, ich rodziców, dziadków oraz nauczycieli i katechetów.
Dzień Edukacji Narodowej jest zawsze uroczyście obchodzony w instytucjach związanych z oświatą, również w naszej sobotniej szkole. Dzień Nauczyciela, jak popularnie nazywa się w Polsce Dzień Edukacji Narodowej, to państwowe święto wszystkich pracowników oświaty i szkolnictwa wyższego. Zostało ustanowione 27 kwietnia 1972 r. na pamiątkę powstania pierwszego ministerstwa oświaty publicznej w Polsce – Komisji Edukacji Narodowej, powołanej z inicjatywy Stanisława Augusta Poniatowskiego na mocy uchwały Sejmu Rozbiorowego z dnia 14 października 1773 r. Zarówno w Polsce, jak i w środowiskach polonijnych w tym dniu w sposób szczególny uczniowie i wychowankowie wyrażają swą wdzięczność pedagogom za trud włożony w przekazywanie wiedzy i wychowanie kolejnych pokoleń.
W naszej sobotniej szkole w ramach podziękowania nauczycielom za ich pracę, uczniowie starszych klas wraz z wychowawcami przygotowują co roku występy i programy artystyczne. Tym razem na naszych nauczycieli, katechetów i dyrekcję czekała wyjątkowa niespodzianka: pełen dynamiki i humoru „koncert życzeń”. Polegał on na odegraniu bądź odśpiewaniu przez uczniów klas starszych piosenki w zabawny sposób oddającej styl nauczania albo osobowość konkretnego nauczyciela. Oczywiście nad całością programu czuwali wychowawcy, ale inicjatywa i pomysły artystyczne pochodziły w całości od naszych wspaniałych wychowanków. Starsi uczniowie udowodnili tym samym, że można im powierzyć niełatwe przecież zadanie „przerysowania” wybranych cech dorosłych i sparodiowania ich ze smakiem i wyczuciem, ale za to z dużą dawką inteligentnego humoru.
Połączenie obchodów Dnia Dwujęzyczności i Dnia Nauczyciela w Polskiej Szkole im. Adama Mickiewicza ma również wymiar symboliczny – przypomina nam, pedagogom, o naszym udziale w wychowywaniu pokolenia świadomego swej funkcjonalnej dwujęzyczności, dumnego z niej i wdzięcznego za nią. Dzięki przyjęciu takiej postawy, to nowe pokolenie ma szansę promować ojczysty język i kulturę za granicą, ale także zostać ambasadorami mądrej i dojrzałej polskości poza geograficznymi granicami Polski.
Alina Panek
Obchody V Dnia Dwujęzyczności i Dnia Nauczyciela w Polskiej Szkole im. Adama Mickiewicza w Chicago
